Yeni yeni hisler tanıyorum. Daha önce literatürümde olmayan kelimeler gibi.

Ben: Hmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm Sessizlik... (Uyumaya yakın küçük küçük inlerdim babam gülerdi, bunu hatırladım) Ben: Babama bazen nazım geçerdi. Genelde beni severdi. İsmail: kız çocuğu sevilmez mi ya?

Kusurluyuz... İnsanoğlunun en büyük kusuru, tecrübe etmeden ders alamamak. Bir anne kızına kalıtsal aktarım yoluyla bir tecrübe bırakamıyor. Bir baba oğluna kitap okuma alışkanlığını içgüdüsel olarak aktaramıyor.