Burnu kapalı, büyük ev terliği = baba Puantiyeli elbise = anne Annemin evi terkedişlerinden birinde, ona ait en fazla 50cm enindeki, her yanı idareten beyaza boyanmış tahta dolabı açıp gizli gizli koklardım. Anneyi özlemek ayıpmış gibi... Sonra benzer sebeplerden başka bir ayrılışta da annemle dedemlerde yaşamaya başlamıştık. Babam kapıya kadar gelirdi ama ondan gizlenir kendimi göstermezdim. Babayı özlemek ayıpmış gibi... Taraf tutmak zorunda hissediyordum ve henüz beş yaşımdaydım. Bulunduğum çatı altında düzeni bozulmuş annemi, babama çok sinirli diğerlerini görmek beni taraf tutmaya zorluyordu sanki.